- драбантъ
- драбантъ (драбанъ) целаахоўнік
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
Драбант — Драбантъ. Трабантъ (иноск. шут.) старый, опытный, вѣрный, преданный человѣкъ намекъ на бывшихъ трабантовъ, провожатыхъ, тѣлохранителей при начальствующихъ въ войскахъ. Ср. Тутъ находился кучеръ Кокуркиныхъ, старый, сѣдой драбантъ, премного… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
драбанъ — драбантъ (драбанъ) целаахоўнік … Старабеларускі лексікон
драбант — а, м. draban m., чеш. drabant <нем. Trabant. 1. В прошлом телохранитель, член почетной стражи. БАС 2. Телоблюститель Царскии, драбант. ВЛ 373. | Почетная стража из отборных людей; избраныне войска. Сл. 18. Король свейский главной свой стан в… … Исторический словарь галлицизмов русского языка